သမီးေလးေနမေကာင္းရာကေန ျပန္သက္သာလာပါၿပီ။
လြန္ခဲ့တဲ့ ၅ ရက္က မုိးေစြေနခ်ိန္ ေရေႏြးစပ္ၿပီးေရခ်ိဳးေပးတယ္။ ၿပီး အေႏြးထည္ ဝတ္မေပးပဲ (မိုးပက္လုိ႕ ျပတင္းေပါက္ပိတ္ထားရေတာ့ အိုက္စပ္စပ္ျဖစ္လို႕ ဆိုျပီး) အဲကြန္းဖြင့္ သိပ္လိုက္တယ္။ ညေန ႏိုးရာက စ ကိုယ္ပူတာပဲ။ ညက် သမီး ထထ ငိုတယ္။ ခါတိုင္းလုိ ႏို႕တိုက္ရံုနဲ႔ မတိတ္၊ ရင္ခြင္ထဲ ေပြ႕ထားေတာ့လည္း ငိုတံုးပဲ၊ ခ်ီထားၿပီး ဧည့္ခန္းထြက္ လမ္းေလွ်ာက္ေနရတယ္။
ညဘက္ ငိုေနလို႔ ခ်ီၿပီး ထ လမ္းေလွ်ာက္ရတယ္ဆိုတာ သမီးေလး အသက္ ၁၀လခြဲအတြင္း ဒါ ပထမဆံုးအႀကိမ္ပဲ၊ သိပ္သေႏၶၵေကာင္းတဲ့ သမီးေလး ၊ ေဝဒနာျပင္းရွာလို႕သာ အိပ္ရာထဲ မေနႏိုင္တာပဲဆိုၿပီး အေမ့မွာ စိတ္မေကာင္းျဖစ္လုိက္ရတာ။ ယိုင္တိုင္တိုင္ အေမ့ကို နား ခိုင္းၿပီး အေဖ တလွည့္ခ်ီလို႕လည္း မရ၊ အေမမွ အေမပဲ။ နာရီဝက္ေလာက္ေနမွ အိပ္ေပ်ာ္ သြားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ပူက သိပ္မက်ဘူး၊ ေဖေဖတိုင္းေတာ့ အဖ်ား 101 ေက်ာ္ ရွိတယ္တဲ့၊ ညဦး အိပ္ကာစ ကတည္းက Bye Bye Fever ဆိုတဲ့ ကိုယ္ပူေအးတဲ့ အျပားေလး နဖူး ကပ္ထားေပး မိလို႔ ေတာ္ေသးတယ္။ ဒါကလည္း ကပ္ထားတဲ့ ေနရာ ေအးသြားရံုပဲ ၊ေဆး မဟုတ္ဘူး လို႔ သူ႕အိတ္မွာေရးထားတယ္။
ကိုယ္ပူသက္သာေတာ့လည္း ေနပူက်ဲေတာက္မွာ သြားမိမွ ပိုဆိုးသြားမွာစိုးလို႕ ဆရာဝန္ဆီ မျပျဖစ္လိုက္တာ။ ၾကားမွာ တစ္ေန႕ကို ဝမ္း ၂ ခါ၊ ၃ ခါ သြားတယ္။ခါတိုင္းလည္း တခါတေလ သြားေနတာပဲဆိုေပမယ့္ ဝမ္းသြားကာနီးရင္ (အၿငိမ္လံုးဝ မေန တလစပ္ေဆာ့ေနတတ္တဲ့ ) သမီးက သိသိသာသာၿငိမ္က်သြားတယ္။ အဲဒီခ်ိန္ဆို အေဖနဲ႔ အေမမွာ ခါတိုင္းလို သမီး ရယ္လိုရယ္ျငား၊ ေနာက္က လိုက္လုပ္လိုလုပ္ျငား အမ်ိဳးမ်ိဳး ေျပာင္ျပ၊ လုပ္ျပရင္း စိုးရိမ္တႀကီး အကဲခတ္ေနရတာ၊ ဝမ္းသြားရင္လည္း အရည္ေတြကိုပဲ အီးအဲ ျမည္ေအာင္ ညွစ္၊ ေခြ်းသီးေခြ်းေပါက္ က်ျပီးမွ ေနလို႕ထိုင္လို႕ ေကာင္းသြားတဲ့ပံုပဲ၊ အဖ်ား မရွိေတာ့ေပမယ့္ ေခါင္းကေတာ့ ပူ ပူေနတာပဲ။
မေန႔က သမီးျပဖူးတဲ့ ကေလးဆရာဝန္ဆီသြားေတာ့ ေရာဂါလကၡဏာက Stomach Virus ဝင္တာတဲ့။ ဒီရက္ပိုင္းအတြင္း ကေလးအမ်ားစု ဒီလိုျဖစ္ေနၾကတယ္တဲ့။ သမီးက infant care မွာ ထားတာလားလည္းေမးတယ္။ အရင္ ၁ လခြဲေလာက္က သမီးေနမေကာင္းလို႕ လာျပေတာ့လည္း ဒီတိုင္းပဲဆိုတာ အေမသတိရလိုက္တယ္။ ဒီတိုင္းပဲ မွတ္ခ်က္ခ်ၿပီး၊ ဒီေဆးပဲ ေပးလုိက္တာ။ အိမ္မွာပဲေန၊ အေမ့ႏို႕ကိုပဲစို႔တဲ့ သမီးေလးဘာေၾကာင့္ ဒါမ်ိဳး ၂ ခါျဖစ္ရတာပါလိမ့္၊ ကူးစရာမရွိ၊ နို႔ဗူးမသန္႔တဲ့ ျပႆနာလည္းမရွိရပါပဲ၊ သမီးကို အေမ ပိုဂရုစိုက္ဖို႕ လိုေနၿပီေပါ့။
အရင္ သမီး ၉လသမီးမွာလာျပတံုးက သမီးေလးက 9kg ၊ အခု ၁၀လခြဲမွာ ခ်ိန္ေတာ့ 9.4kg ၊ ၁ လခြဲေလာက္အတြင္း သမီးေလး ေပါင္ခ်ိန္သိပ္တက္မလာဘူး၊ သမီးေလးကိုရိုက္ထားတဲ့ ဗီဒီယိုေတြ ရြာလူႀကံဳေပးလိုက္ေတာ့လည္း ႏွစ္ဘက္ဘိုးဘြားေတြက ပိန္သြားတယ္လို႔ေျပာတယ္။ အရပ္လည္း ထြက္လာေတာ့ လက္ေမာင္းေလးေတြ၊ ေျခသလံုးေလးေတြ သြယ္သြားသလုိပဲ။ သမီးရဲ႕ play yard ထဲမွာ ေနရင္ ပိုသိသာတယ္။ အစက ေခါင္းနဲ႕ တတန္းတည္း ခုက သမီးေမးေစ့နဲ႔ တတန္းတည္း၊
သမီးကိုေဆးတိုက္ရတာ တျခားအေမအမ်ားစုေတြလို အေမ့မွာလည္း စိတ္ညစ္ရတာပါပဲ။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ေဆးမႈန္႔ေတြကို အေမ့ႏို႔ရည္နည္းနည္းနဲ႔ ပ်စ္ပ်စ္ေလးေဖ်ာ္ၿပီး လက္စင္စင္ေဆး၊ လက္ညွိဳးနဲ႔ ေကာ္ျပီး "သမီးေရ.. အေမ့လက္ကို ကိုက္ပါအံုး" ဆိုရင္ သမီးက ပါးစပ္ ဟ ေပးတယ္။ သမီးရဲ႕ အံသြားဖံုးနဲ႔ မနာမက်င္ခဲတာေတာ့ ခံရတာေပါ့။ သမီးေလးက တဝက္ေလာက္ထြက္ေနတဲ့ ေအာက္ေရွ႕သြားေလးနဲ႔ေတာ့ အေမ့ကို မကိုက္ရွာဘူး၊ အဲဒီလို ၅ ခါ၊ ၆ ခါေလာက္ ကိုက္ခံၿပီးရင္ ေဆးကုန္ၿပီ။ ေဆးက အရသာမရွိေပမယ့္ ဇြန္းတို႕၊ ေဆးတိုက္ဖို႕ ေဆးခန္းကေပးလိုက္တဲ့ တစ္ခါသံုး ေဆးထိုးျပြတ္တို႔ဆို ျမင္တာနဲ႔ သမီးက ပါးစပ္ အတင္း ေစ့ ထားတာ။
သမီးကို အေမ အားေဆးမတိုက္တာကလည္း ေဆးတိုက္ျပီးရင္ ျပန္အန္တတ္လို႔ပဲ။ အခု သမီးေနေကာင္းျပီးရင္ေတာ့ အစာစားခ်င္စိတ္ေပါက္ေအာင္ ဆရာဝန္ေပးလိုက္တဲ့ေဆး အေမတိုက္ရေတာ့မယ္။
သမီးေလး ေနမေကာင္းျဖစ္ခဲတယ္။ ျဖစ္တဲ့အႀကိမ္ကလည္း ေရလို႔ရတယ္။ ျဖစ္တဲ့ထဲမွာ ဒီတစ္ႀကိမ္မွာ သမီး သိပ္အားနည္းေနတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သိပ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ ထိုင္ကစားေနရင္း ေနာက္ျပန္လန္လဲက်တတ္တယ္၊ မတ္တပ္စမ္းတာလည္း ခါတိုင္းလုိ ၾကာၾကာမရပ္ႏိုင္ဘူး၊ ဒူးေတြ ေပ်ာ့ေနသလို ညြတ္ညြတ္က်တယ္။ အေမ့မွာ တျခားဘာမွ မလုပ္ပဲ သမီးႏိုးေနရင္ သမိီးနားပဲေန.. သမီးအိပ္ေနရင္လည္း မလွမ္းမကမ္းက မၾကာမၾကာ အကဲခတ္ေန ။ ျဖည့္စြက္စာစားရမယ့္အခ်ိန္ သမီးက မစားပဲ အေမ့ႏို႕ပဲ မက္ေနေတာ့ အားနည္းလြယ္တာမ်ားလား။
ေနာက္တစ္ခုက ခုတစ္ေခါက္ေနမေကာင္းျဖစ္ေတာ့ သမီးေလး ေၾကာက္တတ္ေနတယ္။ အရင္အေခါက္ေတြ ေဆးခန္းေရာက္ရင္ ေကာင္တာမွာ ဟိုဆြဲ ဒီဆြဲ၊ ဆရာဝန္ နားက်ပ္ကစ ဆြဲလြန္းတဲ့ သမီးက ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ ေပါင္ခ်ိန္စက္ေပၚ တက္ထိုင္ ရမွာေတာင္ ေၾကာက္ေနတယ္ (ဒါေတာင္ ဆရာဝန္႔ ကြန္ပ်ဴတာက ေမာက္စ္ႀကိဳး ကိုေတာ့ ရေအာင္ ဆြဲေဆာင့္လာေသးတယ္.. :P)။ လူမေၾကာက္တတ္တဲ့သမီးက လူမ်ားတဲ့ေနရာေရာက္ရင္ အေမ့လည္ပင္းကို တင္းေနေအာင္ဖက္ထားတတ္တယ္၊ တြန္းလွည္းထဲမွာဆိုရင္လည္း သမီးကို ခ်ီဖို႕ လက္ဆြဲျပီး ေတာင္းဆိုေနတယ္။ မေန႕က ေဆးခန္းကအျပန္ ေဖေဖကလည္း အိမ္ျပန္မလိုက္ႏိုင္၊ MRT မွာ အၾကာႀကီးေစာင့္ေနရေတာ့ ေဘးကရပ္ေနတဲ့ ကုလားကိုျမင္ျပီး အေမ့ဆီ အတင္းခ်ည္း လာခ်င္ေနေတာ့တာ။
ဒီေန႕ေတာ့ သမီးေတာ္ေတာ္လန္းဆန္းၿပီး ေတာ္ေတာ္ျပန္ေဆာ့ေနၿပီ။
သမီးေလး က်န္းမာပါေစ.... ကေလးေလးေတြ အားလံုး က်န္းမာၾကပါေစ.....။ ။
 |
| မီးမီးေနေကာင္းသြားၿပီ။ |
 |
| မီးမီး သိပ္ေနမေကာင္းဘူး။ |
လြန္ခဲ့တဲ့ ၅ ရက္က မုိးေစြေနခ်ိန္ ေရေႏြးစပ္ၿပီးေရခ်ိဳးေပးတယ္။ ၿပီး အေႏြးထည္ ဝတ္မေပးပဲ (မိုးပက္လုိ႕ ျပတင္းေပါက္ပိတ္ထားရေတာ့ အိုက္စပ္စပ္ျဖစ္လို႕ ဆိုျပီး) အဲကြန္းဖြင့္ သိပ္လိုက္တယ္။ ညေန ႏိုးရာက စ ကိုယ္ပူတာပဲ။ ညက် သမီး ထထ ငိုတယ္။ ခါတိုင္းလုိ ႏို႕တိုက္ရံုနဲ႔ မတိတ္၊ ရင္ခြင္ထဲ ေပြ႕ထားေတာ့လည္း ငိုတံုးပဲ၊ ခ်ီထားၿပီး ဧည့္ခန္းထြက္ လမ္းေလွ်ာက္ေနရတယ္။
ညဘက္ ငိုေနလို႔ ခ်ီၿပီး ထ လမ္းေလွ်ာက္ရတယ္ဆိုတာ သမီးေလး အသက္ ၁၀လခြဲအတြင္း ဒါ ပထမဆံုးအႀကိမ္ပဲ၊ သိပ္သေႏၶၵေကာင္းတဲ့ သမီးေလး ၊ ေဝဒနာျပင္းရွာလို႕သာ အိပ္ရာထဲ မေနႏိုင္တာပဲဆိုၿပီး အေမ့မွာ စိတ္မေကာင္းျဖစ္လုိက္ရတာ။ ယိုင္တိုင္တိုင္ အေမ့ကို နား ခိုင္းၿပီး အေဖ တလွည့္ခ်ီလို႕လည္း မရ၊ အေမမွ အေမပဲ။ နာရီဝက္ေလာက္ေနမွ အိပ္ေပ်ာ္ သြားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ပူက သိပ္မက်ဘူး၊ ေဖေဖတိုင္းေတာ့ အဖ်ား 101 ေက်ာ္ ရွိတယ္တဲ့၊ ညဦး အိပ္ကာစ ကတည္းက Bye Bye Fever ဆိုတဲ့ ကိုယ္ပူေအးတဲ့ အျပားေလး နဖူး ကပ္ထားေပး မိလို႔ ေတာ္ေသးတယ္။ ဒါကလည္း ကပ္ထားတဲ့ ေနရာ ေအးသြားရံုပဲ ၊ေဆး မဟုတ္ဘူး လို႔ သူ႕အိတ္မွာေရးထားတယ္။
ကိုယ္ပူသက္သာေတာ့လည္း ေနပူက်ဲေတာက္မွာ သြားမိမွ ပိုဆိုးသြားမွာစိုးလို႕ ဆရာဝန္ဆီ မျပျဖစ္လိုက္တာ။ ၾကားမွာ တစ္ေန႕ကို ဝမ္း ၂ ခါ၊ ၃ ခါ သြားတယ္။ခါတိုင္းလည္း တခါတေလ သြားေနတာပဲဆိုေပမယ့္ ဝမ္းသြားကာနီးရင္ (အၿငိမ္လံုးဝ မေန တလစပ္ေဆာ့ေနတတ္တဲ့ ) သမီးက သိသိသာသာၿငိမ္က်သြားတယ္။ အဲဒီခ်ိန္ဆို အေဖနဲ႔ အေမမွာ ခါတိုင္းလို သမီး ရယ္လိုရယ္ျငား၊ ေနာက္က လိုက္လုပ္လိုလုပ္ျငား အမ်ိဳးမ်ိဳး ေျပာင္ျပ၊ လုပ္ျပရင္း စိုးရိမ္တႀကီး အကဲခတ္ေနရတာ၊ ဝမ္းသြားရင္လည္း အရည္ေတြကိုပဲ အီးအဲ ျမည္ေအာင္ ညွစ္၊ ေခြ်းသီးေခြ်းေပါက္ က်ျပီးမွ ေနလို႕ထိုင္လို႕ ေကာင္းသြားတဲ့ပံုပဲ၊ အဖ်ား မရွိေတာ့ေပမယ့္ ေခါင္းကေတာ့ ပူ ပူေနတာပဲ။
မေန႔က သမီးျပဖူးတဲ့ ကေလးဆရာဝန္ဆီသြားေတာ့ ေရာဂါလကၡဏာက Stomach Virus ဝင္တာတဲ့။ ဒီရက္ပိုင္းအတြင္း ကေလးအမ်ားစု ဒီလိုျဖစ္ေနၾကတယ္တဲ့။ သမီးက infant care မွာ ထားတာလားလည္းေမးတယ္။ အရင္ ၁ လခြဲေလာက္က သမီးေနမေကာင္းလို႕ လာျပေတာ့လည္း ဒီတိုင္းပဲဆိုတာ အေမသတိရလိုက္တယ္။ ဒီတိုင္းပဲ မွတ္ခ်က္ခ်ၿပီး၊ ဒီေဆးပဲ ေပးလုိက္တာ။ အိမ္မွာပဲေန၊ အေမ့ႏို႕ကိုပဲစို႔တဲ့ သမီးေလးဘာေၾကာင့္ ဒါမ်ိဳး ၂ ခါျဖစ္ရတာပါလိမ့္၊ ကူးစရာမရွိ၊ နို႔ဗူးမသန္႔တဲ့ ျပႆနာလည္းမရွိရပါပဲ၊ သမီးကို အေမ ပိုဂရုစိုက္ဖို႕ လိုေနၿပီေပါ့။
အရင္ သမီး ၉လသမီးမွာလာျပတံုးက သမီးေလးက 9kg ၊ အခု ၁၀လခြဲမွာ ခ်ိန္ေတာ့ 9.4kg ၊ ၁ လခြဲေလာက္အတြင္း သမီးေလး ေပါင္ခ်ိန္သိပ္တက္မလာဘူး၊ သမီးေလးကိုရိုက္ထားတဲ့ ဗီဒီယိုေတြ ရြာလူႀကံဳေပးလိုက္ေတာ့လည္း ႏွစ္ဘက္ဘိုးဘြားေတြက ပိန္သြားတယ္လို႔ေျပာတယ္။ အရပ္လည္း ထြက္လာေတာ့ လက္ေမာင္းေလးေတြ၊ ေျခသလံုးေလးေတြ သြယ္သြားသလုိပဲ။ သမီးရဲ႕ play yard ထဲမွာ ေနရင္ ပိုသိသာတယ္။ အစက ေခါင္းနဲ႕ တတန္းတည္း ခုက သမီးေမးေစ့နဲ႔ တတန္းတည္း၊
သမီးကိုေဆးတိုက္ရတာ တျခားအေမအမ်ားစုေတြလို အေမ့မွာလည္း စိတ္ညစ္ရတာပါပဲ။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ေဆးမႈန္႔ေတြကို အေမ့ႏို႔ရည္နည္းနည္းနဲ႔ ပ်စ္ပ်စ္ေလးေဖ်ာ္ၿပီး လက္စင္စင္ေဆး၊ လက္ညွိဳးနဲ႔ ေကာ္ျပီး "သမီးေရ.. အေမ့လက္ကို ကိုက္ပါအံုး" ဆိုရင္ သမီးက ပါးစပ္ ဟ ေပးတယ္။ သမီးရဲ႕ အံသြားဖံုးနဲ႔ မနာမက်င္ခဲတာေတာ့ ခံရတာေပါ့။ သမီးေလးက တဝက္ေလာက္ထြက္ေနတဲ့ ေအာက္ေရွ႕သြားေလးနဲ႔ေတာ့ အေမ့ကို မကိုက္ရွာဘူး၊ အဲဒီလို ၅ ခါ၊ ၆ ခါေလာက္ ကိုက္ခံၿပီးရင္ ေဆးကုန္ၿပီ။ ေဆးက အရသာမရွိေပမယ့္ ဇြန္းတို႕၊ ေဆးတိုက္ဖို႕ ေဆးခန္းကေပးလိုက္တဲ့ တစ္ခါသံုး ေဆးထိုးျပြတ္တို႔ဆို ျမင္တာနဲ႔ သမီးက ပါးစပ္ အတင္း ေစ့ ထားတာ။
သမီးကို အေမ အားေဆးမတိုက္တာကလည္း ေဆးတိုက္ျပီးရင္ ျပန္အန္တတ္လို႔ပဲ။ အခု သမီးေနေကာင္းျပီးရင္ေတာ့ အစာစားခ်င္စိတ္ေပါက္ေအာင္ ဆရာဝန္ေပးလိုက္တဲ့ေဆး အေမတိုက္ရေတာ့မယ္။
သမီးေလး ေနမေကာင္းျဖစ္ခဲတယ္။ ျဖစ္တဲ့အႀကိမ္ကလည္း ေရလို႔ရတယ္။ ျဖစ္တဲ့ထဲမွာ ဒီတစ္ႀကိမ္မွာ သမီး သိပ္အားနည္းေနတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သိပ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ ထိုင္ကစားေနရင္း ေနာက္ျပန္လန္လဲက်တတ္တယ္၊ မတ္တပ္စမ္းတာလည္း ခါတိုင္းလုိ ၾကာၾကာမရပ္ႏိုင္ဘူး၊ ဒူးေတြ ေပ်ာ့ေနသလို ညြတ္ညြတ္က်တယ္။ အေမ့မွာ တျခားဘာမွ မလုပ္ပဲ သမီးႏိုးေနရင္ သမိီးနားပဲေန.. သမီးအိပ္ေနရင္လည္း မလွမ္းမကမ္းက မၾကာမၾကာ အကဲခတ္ေန ။ ျဖည့္စြက္စာစားရမယ့္အခ်ိန္ သမီးက မစားပဲ အေမ့ႏို႕ပဲ မက္ေနေတာ့ အားနည္းလြယ္တာမ်ားလား။
ေနာက္တစ္ခုက ခုတစ္ေခါက္ေနမေကာင္းျဖစ္ေတာ့ သမီးေလး ေၾကာက္တတ္ေနတယ္။ အရင္အေခါက္ေတြ ေဆးခန္းေရာက္ရင္ ေကာင္တာမွာ ဟိုဆြဲ ဒီဆြဲ၊ ဆရာဝန္ နားက်ပ္ကစ ဆြဲလြန္းတဲ့ သမီးက ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ ေပါင္ခ်ိန္စက္ေပၚ တက္ထိုင္ ရမွာေတာင္ ေၾကာက္ေနတယ္ (ဒါေတာင္ ဆရာဝန္႔ ကြန္ပ်ဴတာက ေမာက္စ္ႀကိဳး ကိုေတာ့ ရေအာင္ ဆြဲေဆာင့္လာေသးတယ္.. :P)။ လူမေၾကာက္တတ္တဲ့သမီးက လူမ်ားတဲ့ေနရာေရာက္ရင္ အေမ့လည္ပင္းကို တင္းေနေအာင္ဖက္ထားတတ္တယ္၊ တြန္းလွည္းထဲမွာဆိုရင္လည္း သမီးကို ခ်ီဖို႕ လက္ဆြဲျပီး ေတာင္းဆိုေနတယ္။ မေန႕က ေဆးခန္းကအျပန္ ေဖေဖကလည္း အိမ္ျပန္မလိုက္ႏိုင္၊ MRT မွာ အၾကာႀကီးေစာင့္ေနရေတာ့ ေဘးကရပ္ေနတဲ့ ကုလားကိုျမင္ျပီး အေမ့ဆီ အတင္းခ်ည္း လာခ်င္ေနေတာ့တာ။
ဒီေန႕ေတာ့ သမီးေတာ္ေတာ္လန္းဆန္းၿပီး ေတာ္ေတာ္ျပန္ေဆာ့ေနၿပီ။
သမီးေလး က်န္းမာပါေစ.... ကေလးေလးေတြ အားလံုး က်န္းမာၾကပါေစ.....။ ။
3 comments:
သမီးေလး မွံဳနံ ့သာ အျမဲ က်န္းမာေပ်ာ္ရြွင္ပါေစ
သမီးေလးလည္း အျမန္ဆံုးက်န္းမာပါေစ...ေမေမလည္း သမီးေလးတြက္ စိတ္ပူတာေတြ ေလ်ာ႔ပါေစ...။ ဟူး..ေမာသြားတယ္...အဲဒီအရြယ္ေလးေတြျဖစ္ရင္ ရင္ထဲ သိပ္နာက်င္ရတာပဲ...စကားကလည္း မေျပာတတ္ေသး၊ သူတုိ႔အစား ကုိယ္သာျဖစ္လုိက္ခ်င္ေတာ႔တာ မိဘေတြရဲ႕ စိတ္ပဲထင္ပါရဲ႕႕ေလ...။
မမစင္ သမီးေလး က်န္းမာပါေစ..
p.s. ေဆာ့တာ အေမတူတာေနမွာ
Post a Comment