အက်ီေလးနဲ႔ အေတြးေတြ...

သမီးရဲ႕အက်ီၤ နဲ႕ ေဖေဖ့အက်ၤီ

ရြာမွာေနတံုး (ေမာင္ႀကီး)အေမက အက်ၤီတစ္ထည္ထုတ္လာျပတယ္။ ပံံုမွာ အေပၚက အက်ီေလး..၊ သံေခ်းေတြ ကိုက္ေနျပီ.. အျဖဴေရာင္ အရိပ္ပန္းရယ္၊ နက္ျပာအိရွန္စရယ္ကို စပ္ခ်ဳပ္ထားတဲ့ အူဝဲအက်ီေလး..။
ေမာင္ႀကီး ေမြးကာစကေန ၃ လေလာက္ထိ ဝတ္ခဲ့တဲ့ အက်ီတဲ့။ ေအာက္က သမီးေလး ေမြးစကေန ၃ လ ေလာက္ထိ ဝတ္ခဲ့တဲ့ အက်ၤီ..။

 အမွတ္တရ ဓာတ္ပံုရိုက္ထားလိုက္တယ္။ရိုက္ၿပီး
" ဒီအက်ီက သမီးသိမ္းထားဖို႕ေပးတာလား အေမ" လို႕ေမးေတာ့
"အေမပဲ သိမ္းထားလိုက္မယ္..ေပး..ေပး "ဆိုၿပီး ျပန္ယူသြား သိမ္းထားေလရဲ႕။

အေမနဲ႔တူတူေနတဲ့ ေမာင္ႀကီး အစ္ကိုကို "ကိုေသြး ေမြးကာစ အက်ီၤေရာ ေတာင္းၾကည့္ပါအံုး" လို႕ စ ခဲ့ေသးတယ္။ ကိုေသြးက "ေအးဟာ...သားခ်င္းတူတူ ငါ့အက်ီၤက် သိမ္းအထားမခံရပါဘူး" ဆိုေတာ့ အေမက ၿပံဳးၿပံဳးႀကီး...။

ေမာင္ႀကီးက အငယ္ဆံုးသား၊ ကြ်န္မက အငယ္ဆံုးသမီး။ အေမေတြက သားသမီးအားလံုး တူတူပါပဲ ဘယ္ေလာက္ေျပာေျပာ သူ႕အေမက ေမာင္ႀကီးကို အခ်စ္ဆံုး၊ ကြ်န္မေမေမက ကြ်န္မကို အခ်စ္ဆံုးဆိုတာ သိပ္သိသာသည္။

ေမာင္ႀကီးနဲ႔ အေမ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္သိပ္ခ်စ္ၾကတာကို သမီးရည္းစားဘဝနဲ႕ ညားကာစက (စိတ္ထဲက) တခါတခါ ဝန္တိုဖူးေပမယ့္ ခုေတာ့ မတိုျပန္ဘူး ။ ကိုယ့္မွာ ကေလး ရလို႕ ကိုယ္ခ်င္း စာတာလည္း မဟုတ္ဘူး ။ အေစာကတည္းက ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ ထားခဲ့တာ ပါပဲ။ (ကေလးနဲ႕ ရႈပ္ေနလို႔ ဘာမွ မစဥ္းစားႏုိင္ေတာ့တာလည္း ျဖစ္မယ္)။၊ အရင္ထဲက ဝန္မတို သင့္ဘူး သိေပမယ့္ တိုခ်င္တိုေနတာမ်ိဳး..၊ ဘာမွ ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ မဆံုးမေပမယ့္လည္း တိုခ်င္မွ တိုတာ မ်ိဳး (လူ႔စိတ္ေျပာင္းလဲ သြားတတ္တာ မ်ား)။

အေမနဲ႔ကြ်န္မ မခ်စ္ၾကလို႔လည္းမဟုတ္၊ သူကလည္းသမီးရင္းေလာက္၊ ကိုယ္ကလည္း ကိုယ့္ အေမရင္းေလာက္ မခ်စ္တာပဲရွိတာ..။ ခ်စ္ေတာ့ ခ်စ္တာပါပဲ...။ အေမက ခ်စ္တာ ပိုမလားမသိ။ အိမ္မွာ ဘာပဲ ခ်က္ခ်က္၊ ဘာပဲ လုပ္စားစား ကြ်န္မဆီကို လူႀကံဳနဲ႔၊ ဆိုက္ကားနဲ႕၊ ဘာမွ မႀကံဳရင္ လူကိုယ္တုိင္ လာပို႔ရွာသည္။

ေမာင္ႀကီးတို႔က သားအမိပဲ ခ်စ္မွာေပါ့ ဆိုေပမယ့္ ေတာ္ေတာ္ခ်စ္ၾကတာပါပဲ...။ အေမ ခလုတ္တိုက္ ရင္ျဖစ္ျဖစ္၊ တစ္ခုခု လြတ္က်ရင္ျဖစ္ျဖစ္ ေယာင္တာက "ငါ့သားေလး" တဲ့...။

ေမာင္ႀကီးနဲ႕ကြ်န္မတို႔ရဲ႕ အေမေတြက ကြ်န္မတို႔ကို လူျမင္သူျမင္ ခ်စ္တတ္ၾကတယ္။ ေမာင္ႀကီးက သူ႕အေမကို စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ေနခဲ့သေလာက္၊ ကြ်န္မက ေမေမ့ကို စိတ္ခ်မ္းသာေစခဲ့တာ နည္းတယ္။ ေရးရင္းေတးထားတယ္..ဒီတစ္ေခါက္ရြာျပန္ရင္ ေမေမဘာေျပာေျပာ သူစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ နားေထာင္ေပးမယ္၊ စကား လုိက္ေထာက္ေပးမယ္လို႕...။

ေမာင္ႀကီး သူ႕အေမကိုယ္ဝန္ ၈ လမွာေမြး၊
(အမွန္ျပင္= ကိုယ္ဝန္ ၆ လနဲ႔ ရက္ ၂၀ မွာ ေမြးတာတဲ့)
သမီးက ကြ်န္မကိုယ္ဝန္ ၉လနဲ႔ ၃ ပတ္မွာေမြး။

ေမာင္ႀကီးေမြးေတာ့ အႏွီးအျဖစ္ပတ္တဲ့ မာလက်င္ပိတ္ႏွီးထူထူ ၂ ထည္နဲ႕ေပါင္းမွ ၄ ေပါင္နီးပါး၊ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ သက္သက္က ၃ ေပါင္ခြဲ မျပည့္ေလာက္ဘူးတဲ့။ ျမန္မာသီခ်င္း ဗီဒီယိုေတြထဲမွာ ဒါရို္က္တာ သံုးေပါင္လို႔ စာတမ္းထိုးတာျမင္ရင္ "ေမာင္ႀကီး ..သူ႕မိန္းမမသိေအာင္ အႏုပညာအလု္ပေတြ က်ိတ္လုပ္ေနတယ္" လို႔ ကြ်န္မ အၿမဲ စ တယ္။

လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက နတ္သမီးတံဆိပ္ ယမ္းမီးျခစ္ထိပ္က ယမ္းေလာက္ေလးေတြတဲ့။ ကေလးကို တင္ျပင္ေခြေပၚ တင္ထားတာ ေအာက္ထဲေရာက္ျပီး  မျမင္ရလို႔ ကေလးလာၾကည့္တဲ့လူေတြက ဘယ္မွာလဲ ကေလးလို႕ ေမးရတယ္တဲ့..။

သမီးေမြးေတာ့ ၈ ေပါင္၊ ၆ ေအာင္စ ။

ေမာင္ႀကီးအတြက္ ေစ်းက အူဝဲအက်ီေတြ တစ္ခုမွ မေတာ္လို႕ သပ္သပ္ လက္ခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ ဝတ္ရတယ္တဲ့...။
သမီးက ၆ လသားဝတ္ရမယ့္အက်ီကို ၂ လခြဲမွာေတာ္တယ္။ စပို႔ရွပ္လို ေအာက္ကားအက်ီမဟုတ္တဲ့ အဝတ္မ်ိဳးဆို ဗိုက္က်ပ္ေနလို႔ ဝတ္မရ၊ လက္ေဆာင္ရတဲ့ အဝတ္ေတြ သူ႔ထက္ ရက္ ၂၀ ငယ္တဲ့ ေမာင္ႀကီးတူမဝမ္းကြဲရဲ႕ သမီးေလးကိုပဲ ေပးလိုက္ရတာ မ်ားတယ္။

ေမာင္ႀကီးငယ္ငယ္က ေခၚတဲ့ နာမည္ေျပာင္ေတြအားလံုး လူေသးေသးေလး ကိုေခၚတဲ့ နာမည္ ခ်ည္းပဲ။ ကိုယ္ဝန္နဲ႕ရြာျပန္ေနတံုးက ဆိုက္ကားငွားစီးတာ ဆိုက္ကားဆရာက ၆ တန္း တံုးက ေမာင္ႀကီးသူငယ္ခ်င္းတဲ့။ လူေသးေသးေလးနဲ႔ ေဆာ့လြန္းလို႔ သူ႕ကို ၆ တန္း တံုးက ေခၚတဲ့ နာမည္ေျပာင္ေျပာျပလို႔ ရယ္လို္က္ရတာ...( သူ ၆ တန္းတံုးက ကြ်န္မက ၅ တန္းဆိုေတာ့ ေက်ာင္းနာမည္ေျပာင္ မသိလိုက္ဘူး..)။ သူ႔နာမည္ေတြေတာ့ ဘေလာ့ေပၚ တင္လို႕ မသင့္ေတာ္ေပဘူး..။ ေနာက္တစ္ခ်က္က သူက ျမန္မာလို ရို္က္တတ္ေနျပီဆိုေတာ့ ကြ်န္မကို လက္စားျပန္ေခ်လို္က္ရင္ ဂြက်ကုန္မယ္။

သမီးေလးကိုလည္း ဝဝၿဖိဳးၿဖိဳးေလးျဖစ္ေစခ်င္ေပမယ့္ က်ာင္းမွာ ဖက္တီးတို႔၊ ဝတုတ္တို႔၊  နာမည္ေျပာင္ အေခၚမခံရေစခ်င္ ဘူး...။ ခုလည္း သမီးေလး သိပ္မဝေတာ့ဘူး..။ အငယ္က ဓာတ္ပံုေတြ ယွဥ္ၾကည့္ရင္ သိသာတယ္။

ဓာတ္ပံုေတြ ျပန္ရွာၾကည့္ရင္း ဒီပံုေလးေတြ႔ေတာ့ ပို႔စ္ ၁ ပုဒ္ျဖစ္သြားတယ္။

အေမ=ေမာင္ႀကီးအေမ
ေမေမ=ကြ်န္မအေမ