သီတင္းကြ်တ္ၿပီ

ဓာတ္ပံု-  အင္တာနက္

သီတင္းကြ်တ္ၿပီ ........။
Facebook ၾကည့္မိေတာ့ ရြာက သီတင္းကြ်တ္ကို သတိရမိသလိုလို ...။

ဘာမွေတာ့ ထူးထူးျခားျခားမရွိလွ .... ဘုရားစင္နဲ႕ တစ္အိမ္လံုး အိမ္ေရွ႕လမ္းအထိ ဖေယာင္းတိုင္ေတြ စီၿပီးထြန္းတာရယ္..၊ အေဖနဲ႕ အေမကို လာကန္ေတာ့တဲ့မုန္႕ေတြ ကပ္စားရတာရယ္..။ မိဘ ၂ ပါးကို ေမာင္ႏွမေတြ စုကန္ေတာ့၊ ဦးေလးေတြကို မိသားစုလိုက္ လိုက္ကန္ေတာ့၊ ဆရာ ဆရာမေတြကို သူငယ္ခ်င္း တေတြစုကန္ေတာ့.. ဒါေလာက္ပဲ ..။

ဒိထက္ငယ္ငယ္တံုးက မီးရႈး မီးပန္းေလးလႊတ္၊ ေဗ်ာက္အိုးေလး ဘာေလးေဖာက္၊ မီးထြန္းတာေတြ လိုက္ၾကည့္ ၊ မီးထြန္းတာေတြ လိုက္ၾကည့္ရတာလဲ သက္စြန္႕ဆံဖ်ားပဲ ...၊ ေနာက္ကေန ကိုယ့္ဂါဝန္ေအာက္၊ ထမီေအာက္ ေဗ်ာက္အိုး ပစ္ထည့္တတ္တဲ့ လူဆိုးေတြရန္ကို ၾကည့္ေရွာင္ရေသးတာ ...။

ငယ္ငယ္ ၉ ႏွစ္ ၁၀ ႏွစ္အရြယ္ေလာက္ထိေတာ့ ရြာမွာ သီတင္းကြ်တ္ပြဲက ေတာ္ေတာ္စည္ေသးတာ..။ လွ်ပ္စစ္မီးေတြ တစ္လမ္းႏွင့္တစ္လမ္း အၿပိဳင္သြယ္ၾကတာ။ ၾကာလာေလ မစည္ကားေတာ့ေလပဲ ။ လျပည့္ေန႔မတုိင္မီေတာ့ ေက်ာင္းမွာ သီတင္းကြ်တ္နဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ စာစီစာကံုးၿပိဳင္ပြဲဝင္ဖို႕ အားထုတ္ရေသးတာ။ စာအုပ္ေတြ ၊ သတင္းစာေဆာင္းပါးေတြ ထဲက ေကာင္းႏိုးရာရာ အပိုဒ္ေတြကူး၊ ျပန္ေခ်ာေအာင္ေရး၊ အလြတ္နီးပါးရေအာင္ဖတ္၊ ျပန္ေရး.. ဒါပါပဲ ..။ ကိုယ့္စိတ္ကူးနဲ႕ ကိုယ္ကြန္႕ၿပီးေရးရဲတာဆိုလို႕ အတန္းထဲမွာေရးရတဲ့ တခ်ိဳ႕အပုဒ္ရယ္ ၊ ဖတ္ထားၿပီး ေခါင္းစဥ္မတိုးတဲ့ အခ်ိဳ႕ေသာ စာေမးပြဲမ်ားမွာရယ္ေပါ့ကြယ္.... ။ :P

၉ တန္း ၁၀ တန္းေလာက္က ကြ်န္မတို႕သူငယ္ခ်င္း တစ္အုပ္ႀကီးရယ္၊ ၈၈ ေၾကာင့္ ေက်ာင္းပိတ္ေနတဲ့ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူ ကြ်န္မအစ္မငယ္ နဲ႕ သူ႕သူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ႕ရယ္က အဖြဲ႕က်သည္ ( ဒီအဖြဲ႕ထဲ ေမာင္ႀကီးပါတာကို ထည့္မေရးေတာ့ပါဘူး...  by the way ေပါ့ .. :D) ။ သီတင္းကြ်တ္ၿပီဆိုရင္ အဖြဲ႔ထဲက ကိုယ့္ထက္ႀကီးတဲ့လူျမင္တာနဲ႕ ထိုင္ကန္ေတာ့၊ မုန္႕ဖိုးျပန္ယူေတာ့တာ။ မုန္႕ဖိုးက မမ်ားလွ ၁ က်ပ္တန္ တစ္ရြက္သာ၊ အစပိုင္းေတာ့ မိန္႕မိန္႕ႀကီးနဲ႔ ေအး ကန္ေတာ့စမ္း ဟု ဆိုႏို္င္ေပမယ့္ လူမ်ားလာတဲ့အခါ၊ ၿပီးေတာ့ ကန္ေတာ့ၿပီးသားလူက ထပ္ခါ ထပ္ခါ ကန္ေတာ့တဲ့အခါ ေတာ္ေတာ္ ထိသည္။ လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ေက်ာ္၊ ေငြကလည္း တန္ဖိုးရွိတဲ့အခ်ိန္ကိုး၊ တစ္ပတ္ပဲ ႀကီးလည္း ထိုင္ကန္ေတာ့ ၊ ပိုက္ဆံရဖို႕က လိုရင္းကိုး၊ ၅ ႏွစ္မျပည့္ခင္ အသက္လိမ္ေက်ာင္းအပ္ထားတဲ့ ကြ်န္မက ပိုက္ဆံအရဆံုးပဲ ^.^..။ ႀကီးတဲ့လူေတြက ေနာက္ေတာ့ ပတ္ေျပးေနရေတာ့တာ...။ အဲဒါေတြ ျပန္သတိရသည္။

သီတင္းကြ်တ္လျပည့္ေက်ာ္ တစ္ရက္ေန႕က် ၊ ကြ်န္မတို႕ၿမိဳ႕ကေန ၁ မိုင္အကြာ ရန္ကုန္ဘက္သြား ကားလမ္းေပၚက တံခြန္တိုင္ရြာမွာ မုန္႕ဆီေၾကာ္၊ မုန္႕ဖက္ထုပ္၊ ထိုးမုန္႕ ... ေတြကို ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း မွာလည္း ေကြ်းသည္။ အိမ္ေပါက္ေစ့ ကလည္း မုန္႕ေတြ လုပ္ၿပီး သိသိ၊ မသိသိ လာသမွ်လူ မည္သူမဆို ဝင္စားလို႕ ရသည္။ ညေန ေနေအးခ်ိန္ ၅ နာရီ ၆ နာရီေလာက္ဆို ၿမိဳ႕ကလူေတြ ရိႈးစမိုးအျပည့္နဲ႕ ရန္ကုန္ျပည္လမ္းတေလွ်ာက္ စက္ဘီးကိုယ္စီစီး ၊ တခ်ိဳ႕လူႀကီးေတြက ဆိုက္ကားနဲ႕၊ တံခြန္တိုင္ကို မုန္႕စား ခ်ီတက္ၾကၿပီ။ အခုေတာ့ ဆိုင္ကယ္ေတြနဲ႕ သြားၾကမည္ ထင္သည္။ ေရးေနရင္း ျမင္ေယာင္မိေသးသည္။

မီးေတြမွိတ္ၿပီး အိမ္ေရွ႕မွာ ပက္လက္ကုလားထိုင္ခ် ထိုင္၊ ေလတျဖဴးျဖဴးတိုက္တာ အရသာခံ၊ အေရွ႕ဘက္ ကေန တျဖည္းျဖည္းျမင့္တက္လာတဲ့ လမင္းႀကီးကို ၾကည့္ရင္း ငိုက္ျမည္း ... အရသာ ရွိခဲ့ေသာဘဝပါလား...။

ပုိ႕စ္နဲက ဘာမွ မဆိုင္ေသာ္လည္း ကိုယ္ႀကိဳက္တာေလးေတြ စားရတံုး မွတ္တမ္းတင္ထားတာ :P

ဒီေန႕စားျဖစ္တဲ့ ျမင့္ျမင့္ခင္ ေထာပတ္ထိုးမုန္႕

ဒီသီတင္းကြ်တ္ အမွတ္တရကေတာ့ ဒီေန႕ ေမာင္ႀကီးကို စိတ္ေကာက္ေနပါတယ္ကြယ္... အဲငွယ္